Tyniec

Jako, że weekend, a my w weekend w domu usiedzieć nie umiemy. Obudziliśmy sie w sobotę rano, myślimy ...co by tu?

Mapa, Garmin, trasa jest. Śmigamy. Cel, Tyniec.

Miejsce wylotowe, parking nieopodal Groty Łokietka. Pierw w Kierunku Krakowa i Lasu WOlskiego, tam pętelka i klasztor Kamedułów, poźniej wzdłuż Wisły i do Tyńca. Pętla po lesie tynieckim, z małą wspinaczką na wzgórze w nim sie znajdujące. Powrót przez Kraków, Zakrzówek, Ojców. Super wycieczka:)
No i udało się Nam uniknąć zmoknięcia, deszcz dogonił nas dopiero w drodze do domu:)

pozalatwiac rozne sprawy..

na TG przez Nakło, powrot przez Radzionków

zyglin

taka tam poranna przejażdżka

Ptakowice

Do Ptakowic przez Miechowice, powrót przez Dąbrówkę. Dziś tempo relaksacyjne:D

Olesno

Po maratonie, trzeba się rozjechać, rozjazd był nieco długi:) ale przyjemny. Z Ptakowic do Wielowsi, Lasami do Dobrodzienia i już asfaltem do Olesna. Pogoda idealna, noga nawet podawała.

Stronie Śląskie

Chwila oddechu…
Myślę, że nie tylko ja ten maraton tak odebrałam. Po bardzo ciężkim maratonie w Karpaczu, moje nastawienie przed Stroniem Śląskim było nieco bardziej pozytywne. Karpacz zaserwował wszystkim ogromną dawkę emocji, przewyższeń i trudnych zjazdów do pokonania.

Mając w pamięci zeszłoroczny maraton w Międzygórzu i biorąc pod uwagę fakt, że Stronie Śląskie znajduje się o rzut kamieniem, spodziewać się można było, szutrowych podjazdów i zjazdów.

Dzień przed maratonem nad okolicą przeszła intensywna burza i po tygodniu suszy pojawiły się znów w głowie myśli: „jakie opony założyć, będzie błoto czy nie?”
Ostatecznie zdecydowaliśmy się na nieco agresywniejszy bieżnik, bo nigdy przecież nie wiadomo jaka nawierzchnia będzie na 82km trasy jakie mieliśmy do przejechania na dystansie GIGA. Okazało się, że wybór był trafny. Pomimo słonecznej pogody w dniu maratonu, na trasie było nieco błota. Z opowiadań kolegów jadących mega dowiedzieliśmy się, że trasa faktycznie poprowadzona była głównie szerokimi ścieżkami górskimi, miejscami kamienistymi, co właściciele „sztywniaków” mogli poczuć zapewne bardziej dotkliwie.
Dystans GIGA, którego przejechanie było Naszym celem prezentował większe zróżnicowanie pod względem nawierzchni. Ostatnia część podjazdu do Schroniska PTTK na Śnieżniku oraz zjazd do miejsca gdzie trasa ponownie łączyła się z dystansem MEGA, pozwoliła na chwilę przypomnieć sobie zjazdy jakich bezlik mieliśmy w Karpaczu. Natomiast przejazd szlakiem prowadzącym wzdłuż granicy, kończący się podjazdem na Rudawiec (1106 m.n.p.m.) spowodował, że do głowy powrócił Złoty Stok i Góra Borówkowa. Odcinek ten może byłby i przyjemny, w suchych warunkach, lecz po opadach deszczu wśród ogromu krzaków borówek, singiel którym przebiegała trasa zamienił się miejscami w błotne bajorka, poprzecinane mnóstwem korzeni. Jazda po nich miejscami była praktycznie niemożliwa. Na tym odcinku pewnie wielu spośród tych którzy posiadają jeszcze hamulce V-brake postanowili, że najwyższy czas na zmiany.

Po przebrnięciu przez gąszcz borówek, w pamięci utkwił Nam jeszcze jeden około 5km podjazd, kończący się dosyć ostro. Później już tylko częściowo asfaltowy a częściowo kamienisty zjazd do mety. Mycie rowerków, makaronowy bufet i można było jechać do domku i omawiać w samochodzie ze znajomymi co Nam się na trasie podobało a co nie.


Podsumowując: super pogoda, bardzo fajna i urozmaicona trasa, idealne rozstawienie bufetów. Miłym zaskoczeniem był specjalny bufet dla GIGowców zjeżdżających z Śnieżnika – tego było Nam trzeba!!

z znajomym

Spotkanie o 8 niedaleko Nas. Kierunek Ptakowice, potem Brynek, Strzybnica, TG. Do Roweroteki po nową piastę do górala... nastepnie na Radzionkow po SLIME i do domku. Super się śmigalo, tyle że później się gorąco zrobiło...

Pyrzowice

takie tam poranne szosowe śmiganie

trasa Żyglin

Trasą BM w Wiśle

Trasą Bike Maratonu w Wiśle, ktory odbył się wczoraj. Trasa fajna, widoczki były, ale troche asfaltu za duzo. Kondycyjnie wymagający, technicznie nie, ale napewno wytrzymalośc.... na wysuszenie miała znaczenie :D